مردم فقير نخستين اثر جدي نويسنده است که بدنه‌ي اصلي آن از نامه‌هايي که ميان زن و مردي فقير ردوبدل مي‌شود شکل گرفته است. مردي ميانسال که مسئول رونويسي از نامه‌ها در اداره است با دختري يتيم و بيمار که از اقوام دورش است و در همسايگي‌اش زندگي مي‌کند نامه مي‌نويسد و دختر نيز پاسخ مي‌دهد. ميان مرد و دختر رابطه‌اي عجيب وجود دارد، دختر به لحاظ عاطفي دلبستگي خاصي به مرد دارد و مرد حس مسئوليت بالايي نسبت به دختر احساس مي‌کند. بلينسکي مردم فقير را اثري مي‌داند که نويسنده‌اش پرچم مقدس ادبيات روس، يعني پرچم رئاليسم و بشردوستي را برافراشته نگه داشته است. داستايوفسکي اين اثر را با پيروي از سبک گوگول نوشته است.