فصلی در دوزخ در واقع اعتراف‌نامه‌و وصیت‌نامه‌ای است که شاعر نابغه و نوجوانی آن را در قالب شعر منثوری نوشته است. اثری که مقدر بود دنیای شعر و روایت بعد از خود را متحول کند. رمبو بعد از نوشتن فصلی در دوزخ، دیگر به‌کلی از دنیای شعر و شاعری بیرون رفت. حتی خانواده‌اش را هم گذاشت و رفت. بعدا که یکی از دوستانش از او می‌پرسد چرا ناگهان همه‌چیز را ترک کردی، در جوابش می‌گوید: برای اینکه همه‌چیز بیهوده است.
