در ادامه ي جنگ هاي ايران و توران به خون خواهي سياوش پادشاهاني از کشورهاي گوناگون به ياري افراسياب مي آيند و عليه سپاه ايران صف آرايي مي کنند. هرکدام آن ها پهلواناني مخوف دارند که هيچکس را با خود برابر نمي دانند. اشکبوس وقتي رستم را پياده در مقابل خود مي بيند از سر غرور قهقهه سر مي دهد. کاموس نيز شاهي است که هيچ پهلوان ايراني را با خود همتا نمي داند و خاقان چين از جادو بهره مي برد تا حريف را مغلوب کند اما ايرانيان در اين جنگ به تاوان نبردي که شکست خورده بودند پيروز مي شوند. البته همه ي اين ها به برکت وجود رستم است. در داستان اکوان ديو خوي بد آدمي به شکل ديو توصيف مي شود. اين داستان حاوي پندي است که مي گويد هميشه پاکي و راستي در برابر پليدي و دروغ پيروز مي شود و هر چه طينت آدميزاد پليدتر باشد، ديو درونش بزرگ تر و قدرتمندتر است.