در حديث قدسي درباره عشق به معبود به مخلوق آمده است: آن‌كس كه مرا طلب كند، من را مي‌يابد / و آن‌كس كه مرا يافت، من را مي‌شناسد / و آن‌كس كه مرا شناخت، من را دوست مي‌دارد / و آن‌كس كه مرا دوست داشت، به من عشق مي‌ورزد / و آن‌كس كه به من عشق ورزيد، من نيز به او عشق مي‌ورزم / و آن‌كه من به او عشق ورزم، او را مي‌كشم / و آن‌كس كه من بكشم، خون‌بهاي او بر من واجب است / و آن‌كس كه خون‌بهايش بر من واجب شد، پس خود من خون‌بهاي او مي‌باشم. جهانيان همه گر منع مي‌كنند از عشق / من آن كنم كه خداوندگار فرمايد.