اين پژوهش تطبيقي كه درباره‌ي گلستان سعدي و راسلاس جانسون صورت گرفته است، به استناد شواهد موكد و مكرر در اثر جانسون با عنوان راسلاس و گلستان سعدي و شباهت‌هاي مشهود بين اين دو اثر از نظر ساختاري بوده است. اين شباهت‌ها پژوهشگر را بر آن داشت تا به تحقيق در مورد دو فرضيه اصلي بپردازد: ابتدا اين كه ساموئل جانسون، نويسنده و منتقد نامي قرن هجدهم نئوكلاسيسيم انگلستان، تا چه حد با ادبيات شرق و ادبيات فارسي آشنايي داشته كه سبب شده در اثرش راسلاس تا اين حد برعظمت ادبيات فارسي تاكيد ورزد؟ ديگر اين كه اين آشنايي و احتمالا تاثيرپذيري از چه طريقي صورت گرفته و سرانجام چگونه اين تاثير به شباهت‌هاي ظاهري مذكور انجاميده است؟