کتاب پیش رو دومین اثر مهم غیرداستانی سیمون دوبوار است که پیرامون انسان، آزادی و اخلاق نوشته شده. کتاب در سه بخش با عناوین ابهام و آزادی، آزادی شخصی و دیگران و بعد ایجابی ابهام نگارش شده و در انتها نیز نتیجهگیری کوتاهی دارد. «ابهام و آزادی» زیربناهای فلسفی موضع بووار در مورد اخلاق را نشان میدهد. او باور دارد که انسان اساسا در انتخاب آزاد است، این آزادی از «هیچ» خود ناشی میشود و جنبهای اساسی از توانایی فرد برای خود بودن است. بخش دوم «آزادی شخصی و دیگران» نام دارد که به بررسی راههای مختلفی که افراد میکوشند آزادی خود را انکار کنند اختصاص دارد؛ زیرا آزادی میتواند ناراحتکننده و آزاردهنده باشد. همچنین این بخش بیان میکند که برخی آزادی خود را به رسمیت میشناسند اما از آن سوءاستفاده میکنند، بهعنوان مثال یک نیهیلیست که در زندگی خود شکست خورده، با توجه به اینکه نمیتواند چیزی باشد، تصمیم میگیرد هیچ باشد. بخش سوم که «بعد ایجابی ابهام» است از پنج زیربخش تشکیل شده که نخستین آنها با نگاهی انتقادی به نگرش تفکر مستقل میپردازد و آن را غیرقابل اجرا میداند. دومین زیربخش بدیهای ظلم و ستم را بررسی میکند و مشاهداتی عمیق را دربارهی رابطهی ستم و ستمگر ارائه میدهد.
