اوليويه آدام از چهره‌هاي جوان و پُرکار ادبياتِ امروز فرانسه است. او در سالِ 1974 به دنيا آمده و تاکنون آثار متعددي منتشر کرده که شايد يکي از مشهورترين‌هاي‌شان همين کتابي ا‌ست که در دست داريد؛ مجموعه ‌داستانِ گذر از زمستان که سال 2004 جايزه‌ معتبرِ گُنکور را از آن خود کرد. اين داستان‌ها با روايتي نزديک به ‏هم جهاني مي‌سازند که در عين استقلال وحدت دارند. در واقع کاري که آدام در اين کتاب انجام داده است استفاده از فرمِ داستان کوتاه بوده براي نوشتنِ رماني مقطع. اکثرِ داستان‌ها درباره‌ فقدان، زندگي گذشته، آدم‌هايي که از دست رفته‌اند، مرگ و فرديت‏اند. هر کدام از روايت‌هاي آدام رابطه‌اي دارند با يک گذشته‌ دور و براي همين طعمي از نگاهِ مارسل پروست را مي‌توان در ذهنِ اين نويسنده‌ جوانِ فرانسوي ديد. عنصرِ برف در بيشتر داستان‌ها حضوري ثابت دارد و همين‌طور مواجهه‌ قهرمان‌هاي او با امري که در اين ميانه آن‌ها را ناچار مي‌کند به بازخواني گذشته و طبيعتِ اطراف‌شان. در اهميت اين کتاب همين بس که اصولاً در سنت فرانسه داستانِ کوتاه چندان اهميتي ندارد و اين نويسنده توانسته با اين داستان کوتاه‌هاي به ‏هم‏ پيوسته به جايزه‌ي گُنکور برسد.