به تك، از دل شهر در مهتاب تابستانه اين جوبار خرد! كوره‌ي ذغال، و پيچكي بر آن بر دويده! شبان گاهان در باغ تاريك چه آرام است شقايق پرپر! قلب‌ام از اشتياق سرشار است: شمع‌هاي برافروخته و فرو ريختن شكوفه‌هاي گيلاس