هرمان يازده ساله يك پسر معمولي است. با بقيه‌ي پسرها تفاوت زيادي ندارد، تا اين‌كه يك روز وقتي از خواب بيدار مي‌شود مي‌فهمد كه موهايش دارد مي‌ريزد: يعني همه‌ي موهايش. هرمان كه پسر حساس، زيرك و بامزه‌اي است، پس از مدتي مي‌فهمد كه در مدرسه همه دلشان براي او مي‌سوزد و همين قضيه به شدت آزارش مي‌دهد. او با پدربزرگش كه سال‌هاست روي تخت افتاده است رابطه‌ي بسيار خوبي دارد و حرف‌هاي جدي و جالبي بينشان رد و بدل مي‌شود: اما با مرگ پدربزرگ هرمان تازه متوجه مي‌شود كه چيزهايي مهم‌تر از ريزش مو هم وجود دارد و برخي از چيزهايي كه از دست مي‌رود، ديگر برنمي گردد.