از همه‌جا صداي آب مي‌آمد؛ بعضي جاها زمزمه‌ي آرامي داشت؛ با اين هم به خاطر سكوت سنگيني كه حكم‌فرما بود، شنيده مي‌شد. در جاهاي ديگر، غرش سهمگيني داشت و از دوردست، هم‌چون صداي غولي كه از اعماق زمين برآيد به گوش مي‌رسيد؛ اما در جاهايي صداي گذر تند آب، روشن و رسا بود و در پرتو چراغ‌هاي روغني، جريان زنده‌ي آن ديده مي‌شد كه روي بستر‌هاي سنگي مي‌ريخت يا از فراز آبشاري، روي سنگ صافي فرو مي‌ غلتيد. جاهايي هم بود كه آب از جوي‌هاي آرام و طولاني مي‌گذشت و صدايش به‌‌صورت چك‌چك آهسته و يك‌نواختي در مي‌آمد كه گويي قرن‌ها ادامه داشت.