نخستين فيلسوفان يوناني، همگي در درجه نخست رياضي‌داناني بزرگ بودند كه دانش رياضي را به منظور پژوهش ناب گسترش داده و رهيافتي نظري بدان در پيش گرفتند. مهم‌ترين كشف آنان در دانش رياضي، مساله‌ي «تناسب» بود كه در پرتو آن،‌دانش‌هاي ديگري چون هندسه، جغرافيا، ستاره‌شناسي و موزيك، هر يك در پرتو اين رويكرد، ساختاري تازه يافتند. برآيند رويكرد رياضيك به علم موزيك، پيدايش «هارموني» و در نتيجه آن، نگاهي كميت‌گرايانه‌تر به علوم ديگر بود.