تصور كنيد كه يك روز از خواب بيدار شويم و ببينيم مكانيك‌ها، كارگران شهرداري، معلمان، يا پزشكان و پرستاران ناپديد شده‌اند. احتمالا به‌زودي دردسر‌هاي زيادي خواهيم داشت و كم‌كم فجايعي رخ خواهد داد. اما حالا فرض كنيد شغل‌هايي مثل كارشناس راهبرد مالي، لابيگر، مديركل امور راهبردي يا دستيار ويژه مديركل در امور اداري يك شبه محو شوند؛ به نظرتان مشكل خاصي پيدا مي‌شود؟ ديويد گريبر، استاد فقيد انسان‌شناسي در مدرسه اقتصاد و علوم سياسي لندن، در سال 2013 يادداشتي جنجالي منتشر كرد و مدعي شد در جهان امروز دست‌كم نيمي از شغل‌ها كاملا بيهوده‌اند و وجود آن‌‌ها جراحتي عميق بر روان افراد جامعه وارد مي‌كند. يادداشت‌ او خيلي زود محبوب شد و برش‌هايي از آن سر از در و ديوار متروي لندن درآورد. گريبر معتقد است كساني كه مشغول اين قبيل كارها هستند روز را شب مي‌كنند بي‌آنكه ارزش و معنايي در كار خود بيابند و بدتر آن‌كه نمي‌توانند از اين بي‌معنايي سخن بگويند. بنابراين با معضلي نه صرفا اقتصادي، كه سياسي و اخلاقي مواجهيم. او در اين كتاب با بياني روشن و طنز‌آميز انواع شغل‌هاي مزخرف را برمي‌شمرد و مي‌كوشد ريشه‌هاي پيدايش اين شغل‌ها و علل ماندگاري آن‌ها را بكاود و در نهايت سرنخ‌هايي براي انديشيدن به راه‌حل اين وضعيت پيدا كند.