انديشه‌هاي مرده‌ام را چونان برگ‌هاي خشكيده بر فراز گيتي با نويد زايشي نو بگستران، واژه‌هايم را با افسون اين شعر چونان خاكسترها و جرقه‌هاي آتشداني نيمه‌خاموش ميان آدميان سرتاسر برافشان و بر لب‌هاي من براي اين زمين خفته تو شيپور پيش‌گويي را به خروش وادار!