فلسفه‌ي سده‌هاي ميانه فلسفه‌اي است كه در اروپاي غربي از دوران وئتيوس تا دكارت به منصه‌ي ظهور رسيد، و برهه‌اي بيش از هزار سال را در برمي‌گيرد. فلسفه‌ي سياسي در سده‌هاي ميانه‌ بخشي از فلسفه‌ي آن دوران بود كه به موضوعات سياسي مي‌پرداخت. نوشته‌هاي فلسفي مربوط به سياست در سده‌هاي ميانه (درست مانند ابتداي دوران مدرن) اغلب تلاشي براي اثرگذاري بر رخدادهاي عمومي بودند، ‌و روند تاريخي اين موضوعات به آن رخدادها ارجاع مي‌دادند. اين نوشته‌ها ارجاعاتي به بسط تمدن در سده‌هاي ميانه، براي نمونه نوزايي سده‌ي نهم و دوازدهم، و رشد نهادهايي مانند نظام حقوقي و دانشاه‌ها را دربرمي گرفتند. با اين‌ همه، ربط وثيق بين فلسفه و دين در سده‌هاي ميانه خوانش اين دوره را پيچيده‌تر مي‌كند.