کتاب «دانشنامه سياسي» داريوش آشوري از قديمي‌ترين و جامع‌ترين کتبي است که در زمينه توضيح فرهنگ اصطلاحات و مکتب‌هاي سياسي نوشته شده. از انصاف نگذريم که خواندن اين کتاب براي افزايش معلومات سياسي خيلي خوب خواهد بود چرا که توجه به منشا واژگان سياسي و تفکراتي که مدافعان هر مکتب سياسي دارند، فوايد خاص خودش را دارد، که شايد يکي از آن‌ها بهبود درک متقابل سياسي باشد. يکي از کارهاي خوب نويسنده که در اين کتاب ديده مي‌شود، معادل‌سازي‌هايي است که براي تعدادي از واژگان فرنگي به صورت پارسي انجام گرفته. اين کتاب تقريبا شامل توضيح و تشريح 500 واژه است که در مقالات و گفتارهاي سياسي بسيار با آن‌ها مواجه مي‌شويم و البته طبيعي است که يک نويسنده و فعال سياسي در تشريح هر واژه سياسي، تفکرات و نگرش شخصي خود را خواسته يا ناخواسته درگير کند، چنان‌که خود نويسنده در ديباچه کتابش چنين نوشته است: «...روش ما در شرح مطالب مقاله‌ها آن بوده که مطالب بي‌طرفانه و با ديدي علمي و کمابيش از ديدگاه هواداران هر نظريه شرح شود و براي گروه بيش‌تري از خوانندگان سودمند باشد، ولي از آن‌جا که بي‌طرفي و ديد علمي در حوزه امور انساني به ويژه امور سياسي، امري است بسيار نسبي، چه بسا همه مطالب کتاب از ديدگاه همگان پسنديده نباشد، و از اين باکي و چاره‌اي نيست...»