ما نه تنها از کلمه محروم هستيم بلکه از حق مطالبه‌ي کلمه نيز محروميم. حقي که بدون آن انسان هويت انساني خود را از دست مي‌دهد، زيرا بدون اين حق انسان ((حيوان ناطق)) نخواهد بود بلکه ((حيوان...)) باقي خواهد ماند. مي‌توانيد به‌جاي اين نقطه‌ها هر چه مي‌خواهيد بگذاريد اما بايد بدانيد بدون قرار دادن کلمه ((ناطق)) به جاي اين نقطه‌ها به ((انسان)) نمي‌رسيد: چون بدون ((نطق)) (=عقل/کلمه) نه تغييري در کار خواهد بود و نه تحولي و نه اصلاحي.... به تعويق انداختن دموکراسي به بهانه اولويت رشد و توسعه و عدالت اجتماعي ديگر ابدا نه مقبوليت گذشته را دارد و نه اساسا اين دو منافي با دموکراسي محسوب مي‌شوند. بلکه بر عکس تجربه ثابت کرده است که دموکراسي شرط توسعه و عدالت است. امروز به دموکراسي به مثابه چارچوب صحيح توسعه و همچنين بستري ضروري براي عدالت اجتماعي نگريسته مي‌شود.