اوس بهزاد يه ماده سگ زرد داره كه خيلي باهوشه. اسمشو گذاشته‌‌م بوسه. چون هر وقت منو مي‌بينه مي‌آد دور و برم تاب مي‌‌خوره و يه جوري پك و پوزشو بهم مي‌ماله كه انگار داره ماچم مي‌كنه. اوس بهزاد مي‌خنده و مي‌گه «ماده سگ هرزه كه مي‌گن اينه.» مي‌گه «البته ماده سگا همه‌شون هرزه‌ان.» بعدم برا اين كه حرفشو ثابت كنه شروع مي‌كنه به خاطره تعريف كردن از سگاش. «با همين جفت چشماي خودم ديدم كه پونزده‌تا نر گردن‌كلفت ريخته بودن سر يه ماده. ماده‌هه هم يه بند دوله مي‌داد. معلوم بود خودشم همچين بي‌ميل نيس.»