چگونه دولتي از ظرفيت مناسب جهت ايفاي نقش مثبت در توسعه صنعتي برخوردار است؟ در اين اثر، پيتراوانز استاد دانشگاه بركلي و يكي از برجسته‌ترين تئوريسين‌هاي دولت در اقتصاد، پاسخ سوال فوق را از يك سو به خودگرداني يا استقلال بروكراسي وبري وابسته دانسته و از سوي ديگر، با عمق اتكاي دولت به جامعه مرتبط مي‌داند. مفهوم محوري خودگرداني يا استقلال متكي به جامعه وي را قادر مي‌سازد تا بين دولت‌هاي يغما‌گر، توسعه‌گرا و مياني تمايز قائل شده و موقعيت برخي دولت‌ها را در توسعه صنعتي به دليل ايفاي نقش‌هاي جديدي همچون قابلگي و پرورش‌گري علاوه بر تولي و تصدي گذشته و ارزيابي كند. اوانز با استفاده از اين مفاهيم، در بيش از نيمي از كتاب تجارت سه كشور كره‌ي جنوبي، هنو و برزيل را در توسعه صنايع it (مخابرات، كامپوتر، نرم‌افزار، نيمه‌هادي‌ها وغيره) بررسي كرده نتايج چشم‌گيري را ارائه مي‌كند. اوانز همچنين در مقدمه‌اي بر ترجمه‌ي فارسي كتاب سعي كرده تا گزاره‌ها و نتايج طرح شده را با توجه به تحولات چند ساله‌ي اخير بازبيني كرده و گمانه‌زني‌هايي در جهت رابطه آن‌ها با ساختارهاي سياسي-اجتماعي ايران صورت دهد. دكتر رضوي از وزارت صنايع و معادن نيز در مقدمه‌اي اهميت اين كتاب و جايگاه نويسنده و مفاهيم طرح شده را بازگو كرده و در مورد اين كه تجارب بررسي شده چه درس‌هايي مي‌تواند براي آنان كه دل‌مشغولي توسعه صنعتي را در كشور دارند، داشته باشد، پيشنهادهايي را ارائه كرده است.