ارسطو به وجود خدايي اعتقاد دارد كه براي نظر زنده است. و در زندگي انساني نيز نظر را بر همه چيز برتري مي‌نهد، و آنجا كه (در اخلاق نيكوماخوس) مي‌گويد، لذت نظر را بر همه لذات ديگر برتري مي‌نهيم گمان مي‌برد كه با اين سخن طبيعت انساني را تشريح مي‌كند حال آن‌كه در واقع طبيعت خود را توصيف مي‌كند، طبيعت نظر‌پرست ارسطو بيش از همه آثار او، حتي مابعدالطبيعه، در هشت فقره درس‌هاي او درباره طبيعت و حركت كه مجموعه آن‌ها از ديرباز در محيط فرهنگي ما با عنوان سماع طبيعي شناخته شده است، متجلي است.