مردی که می‌خواست پرتره نیستی را بکشد (2 جلدی)

امروز که از خواب بیدار شدم، مرد بی‌چهره، پیش رویم بود. روی صندلی جلوی کاناپه‌ای که رویش خوابیده بودم، نشسته و با یک جفت چشم خیالی در چهره‌ای که نداشت، مستقیم به صورتم خیره شده بود.مرد قدبلندی بود و همان لباس آخرین ملاقاتمان را به تن داشت. نیمی از چهره‌اش که نمی‌شد گفت چهره است، پشت یک کلاه لبه‌دار سیاه مخفی مانده و یک پالتوی بلند، همرنگ کلاهش هم به تن داشت....