قرن نوزدهم، متأثر از انقلاب فرانسه که در اواخر قرن هجدهم رخ داد، قرن التهاب بي‌پايان در قلب اروپا بود. کشورهاي مختلف از انگلستان تا آلمان و ايتاليا و فرانسه و مجارستان و ...، همه يک به يک با انقلاب‌هاي آزادي‌خواهانه، ضد سلطنتي، ضد کليسايي، کارگري و سوسياليستي روبرو مي‌شدند و روشنفکران بسياري در همه‌ي اين کشورها يا متأثر از انقلاب بودند يا در آن‌ها نقش کليدي داشتند. «گئورگ بوشنر» آلماني يک از روشنفکران انقلابي نيمه‌ي اول قرن نوزدهم بود که در 24 سالگي و پس از تبعيد بر اثر تيفوس درگذشت. او با وجود عمر بسيار کوتاهش، به دليل نبوغ سرشارش، تنها با سه نمايشنامه‌اي که در دوران حياتش نوشت، يکي از آغازگران نمايشنامه‌نويسي مدرن است. کتاب «گئورگ بوشنر» نوشته‌ي «جوليان هيلتون» از سري نمايشنامه‌نويسان مدرن نشر «شب خيز» به زندگي و آثار اين نويسنده‌ي نابغه پرداخته است. کتاب به خوبي رابطه‌ي شخصيت و منش بوشنر را با آثاري که نوشته واکاوي مي‌کند و بازتاب عظمت کار او بر جامعه‌ي پيرامونش را نيز شرح داده و تفسير مي‌کند. نويسنده‌اي که تا دو سال پيش از مرگش هيچ نشانه‌اي از فعاليت تئاتري در او ديده نمي‌شد، با ناگه با نوشتن نمايشنامه‌ي «مرگ دانتون»، روزهاي پاياني زندگي يکي از بزرگ‌ترين و مهم‌ترين انقلابيون فرانسه را با زيرکي و به جهت تشريح، تحليل و فهم جهان، تفکر و عمل انقلابي، روايت مي‌کند. همان دانتون که پس از انقلابي که خودش در آن نقش کليدي داشت به دست دوستانش اعدام شد. «جوليان هيلتون» در کتاب «گئورگ بوشنر» دو نمايشنامه‌ي ديگر او را نيز تجزيه و تحليل مي‌کند و نشان مي‌دهد که اين نويسنده چگونه و چرا به شخصيت‌هاي دگرانديش، ناسازگار و متفاوت علاقه داشته و به آن‌ها پرداخته و اين مهم در انتخاب قهرمانان هر سه اثرش يعني «مرگ دانتون»، «ويتسک» و «لئوس و لنا» مشهود است.