يهودي‌ستيزي ستون فقرات ايدئولوژي ناسيونال‌سوسياليسم بود. به همين دليل هيتلر تا لحظه‌اي كه براي خودكشي دست به تپانچه بر‌د، حاضر نشد از سياست‌هاي يهودي‌ستيزانه پرهزينه خود دست بكشد. اما جهان‌بيني يهودي‌ستيزي نه اختراع هيتلر و يارانش بود و نه حتي آن‌ها چيز جديدي به آن افزوده بودند. هنر تيره آن‌ها فقط اين بود كه يهودي‌ستيزي سياسي را كه پديده‌اي متعلق به قرن نوزدهم بود، در كانون يك ايدئولوژي كارآمد سياسي نهادند. به همين دليل، آرنت براي شرح «توتاليتاريسم» بايد از جايي دورتر شروع كند و شرح دهد كه يهودي‌ستيزي سياسي مدرن چگونه در امتداد يهودي‌بيزاري غيرسياسي ديرينه شكل گرفت تا در قرن بعد عصاي دست حاكميت توتاليتر شود. از اين‌رو اين مجلد را هم مي‌توان مجزا خواند و فهميد و هم به منزله ورود به نظريه توتاليتاريسم آرنت.‌