کتاب وقتي نيچه گريست بيش از هر چيزي شبيه به جلسات روان‌درماني به نظر مي‌آيد که مطالعه‌ي آن مي‌تواند براي خواننده بسيار جذاب و آموزنده باشد. داستان اين کتاب برپايه‌ي ديدار خيالي نيچه و دکتر يوزف بروير به نگارش درآمده است. در ابتداي کتاب زني به نام لو سالومه از بروير پزشک مطرح اتريشي مي‌خواهد تا با استفاده از روش درمان با سخن گفتن به نيچه کمک کند. بروير بايد نيچه را از سردردهاي ميگرني خلاص و فکر خودکشي را از سر او بيرون کند. کتاب سرشار از گفت‌وگوهاي بي‌نظير فلسفي و هيجان‌انگيز برپايه‌ي آموزه‌هاي روان‌شناسي است که با زباني ساده و قابل‌فهم روايت شده و همين امر موجب مي‌شود تا مطالعه‌ي آن براي خوانندگاني که هيچ‌گونه شناختي از اين مباحث ندارند نيز جذاب جلوه کند. يالوم در اين کتاب تلاش مي‌کند تا به آرمان‌هاي نيچه از منظر روان‌شناسي بنگرد و ديدگاه او درباره‌ي مفاهيمي همچون فلسفه، ترس، نااميدي، مرگ و... را بيان کند. در سال 2007 نسخه‌ي سينمايي اين کتاب توسط پينچاس پري ساخته شد که چندان مورد توجه قرار نگرفت. براي خوانندگاني که پيش از اين درباره‌ي نيچه و فرويد و ديدگاه‌هاي اين دو مطالعاتي داشته‌اند، لذت مطالعه‌ي آن دوچندان خواهد شد. مطالعه‌ي اين کتاب به مخاطب کمک مي‌کند تا به درک جديدي نسبت به زندگي برسد و بتواند جايگاه خود در زندگي را بشناسد و به نوعي با خويشتن به گفت‌وگو بپردازد.