رمان ”وردست” به چند دليل شايستگي خواندن دارد: ارائه‌ي تصويري بي‌كم و كاست از زندگي جماعتي كارگر و در آستانه‌ي از پا درآمدن، طنزي تلخ، تجسم ظريف‌كارانه‌ي اشتياق آدمي براي زندگي بهتر و تحصيل و راهي براي برون‌رفت، نقد طعنه‌آميز الگوي آمريكايي ”زندگي خوب” كه راحتي صرف مادي را جايگزين زيستي شايسته و بايسته مي‌كند، و عاقبت لذت ناب نوشته و نثر. از طرفي، اين رمان را بايد جزئي تاثيرگذار از ادبياتي دانست كه دغدغه‌ي كشف و سازمان‌دهي مجدد آمريكا در آن موج مي‌زند؛ سرزميني كه ماهيت واقعي‌اش در آن‌واحد پيدا و ناپيدا است. ”جاناتان رزن”، منتقد آمريكايي