واژه «مکاننگاری» نه در اشاره به جریان و یا رویدادی خاص، بلکه به معنی «فعل عکاسی کردن از یک مکان» مورد استفاده قرار گرفته است. در تعریف اخیر، یک اثر «مکاننگاری» دارای ویژگیهای مشخصی است: «وسیع» است مانند چشمانداز یا «محدود» است مانند یک کوچه، «ماهیت مشخصی» را نمایان میکند مانند یک کوه و یا یک ساختمان، و یا «مکان بیمرزی» را به تصویرمیکشد، مانند یک دشت.
