کتاب حاضر به ترسیم رئوس کلی دیدگاهها، نقطه نظرات و تفکرات ایهاب حسن درباره تمایز مدرنسیم و پستمدرنسیم؛ ژان- فرانسوا لیوتار درباره جایگاه گفتمان، فرا روایت و دانش در وضعیت پستمدرن؛ میشل فوکو درباره قدرت و دانش؛ فردریک جیمسون درباره نقشهپردازی پستمدرن به منزله منطق فرهنگی سرمایهداری متاخر؛ ژان بودیار درباره نظم وانمودها، نقش رسانهها و وسایل ارتباطات جمعی در ایجاد فریفتگی، اغوا و شیفتگی یا خلسه ارتباطات؛ دیوید هاروی درباره تراکم و قبض زمان- مکان؛ چارلز جنکز درباره مرگ معماری مدرنیستی و ظهور هنر و معماری پست مدرن؛ ژاک دریدا درباره شالودهشکنی، ساختگشایی، مرکززدایی؛ و ژیل دلوز و فلیکس گاتاری درباره ریزومها و ریشههای فرعی میپردازد.
