ما هرروز زماني را صرف فکر کردن به گرفتاري‌هايمان، آرزوهاي از دست رفته‌مان و نقشه‌هاي دور و درازمان مي‌کنيم. البته در فرهنگ امروز ما، مي‌گويند حرف زدن از مشکلات حالمان را ناخوش مي‌کند و ما را به انفعال مي‌کشد. پس بايد «مثبت فکر کنيم» و «بر روي هدف خود تمرکز کنيم» تا موانع را راحت‌تر از پيش رو برداريم. حتي شايد گمان کنيم «خوش‌بيني» علاج فلاکت مفرط هم خواهد بود. اما حاصلِ تحقيق علمي و روشمند گابريله اوتينگن، يکي از سرآمدانِ روان‌شناسي انگيزش، چيز ديگري است. او خوش‌بيني را در حيطه‌هاي مختلف زندگي شخصي و همچنين در روابط گسترده‌تر اجتماعي بررسي کرده و مي‌گويد که خوش‌بيني، بر خلاف تصور رايج، ما را دچار انفعال مي‌کند و احتمال رسيدن به موفقيت را پايين مي‌آورد، اوتينگن در اين کتاب روش چهارمرحله‌اي «مقابله ذهني» را پيشنهاد مي‌کند و نشان مي‌دهد که چطور مي‌توان از اين روش در سه حيطه سلامت فردي، روابط دوستي، و مدرسه و محيط کار استفاده کرد.