به مارسلون ريزه سخت مي‌گذشت. او مرتب از خودش سؤال مي‌کرد. يا بهتر بگويم هميشه يک سؤال توي ذهنش بود: «چرا من اين طوري سرخ مي‌شم؟» «دلم مي‌خواد بدونم چرا اين طوري سرخ مي‌شم!»