در اين كتاب، همه شخصيت‌ها اشخاص واقعي هستند. همه اتفاقات هم اتفاقات زندگي است. اما خود كتاب واقعا رمان است نه كتاب خاطرات. تكنيك روايت و بعضي شخصيت‌پردازي‌هايي كه خود به‌ خود در نقل خاطره‌ها صورت مي‌گيرد، و تحولي كه آخر سر در شخصيت ژاك رخ مي‌دهد، اين كتاب را به رمان تبديل مي‌كند. نكته ديگر هم اين كه خاطره‌ها مال ژاك كودك است. اما پرور بزرگ‌سال آن‌ها را روايت مي‌كند. او نسخه اول اين كتاب را در دهه ششم عمر خود نوشت و نسخه دوم يا نهايي حتي در هفتاد و دو سالگي او چاپ شد. حالا، آن نگاهي كه در اين خاطره‌ها هست واقعا مال كدام ژاك است؟