فرانز در تمام عمر آن‌طور يك مرتبه از مسرت دچار اندوه نشده بود. لحظه‌اي قبل از اينكه شمع‌ها خاموش گردد، فرانز خود را مردي با‌نشاط و سعادتمند مي‌ديد، ولي بعد از اينكه يك‌مرتبه شمع‌ها خاموش شد و صداها از بين رفت فرانز طوري مهموم گرديد كه پنداري غم دنيا در دلش جا گرفته است...