در دوراني که عـراق در اشغال نيروهاي آمريکايي است، دانشجويي عــراقي در آمريـکا درگيــر تناقض‌هايي مي‌شــود که از سيـاســـت بين‌الملل به زندگــي شخصــي و روابـط عاشقانه‌اش نيز سرايت مي‌کنند و در اين ميان با جواني آشنا مي‌شود که در حال نوشتن کتابي عجيب است؛ کتابي به نام فهرس. روايت پرشور و مدرن و تکنيک‌هاي سنان اَنطون درهم‌آميختگي جهان‌هاي متفاوت و متناقض را چنان به تصوير کشيده است که هر صفحه از کتاب، پرسشي عميق و بنيادين در ذهن مخاطب ايجاد مي‌کند. زمان حفــرهي سيـاهي است؛ حفــره‌اي که چيــزها در آن سقـوط مي‌کنند و محو مي‌شوند. حتي آغاز همهي اين هستي، بر اساس يکي از نظريه‌ها، يک انفجار بود. و هستي چيزي نيست جز تکه‌پاره‌هايي. و ما آثار و تبعاتش را زندگي مي‌کنيم. و من اين دقيقه را از حفرهي سياه بيرون مي‌کشم. اما چرا؟ هستند کساني که مي‌نويسند تا حال و آينده را تغيير دهند. من اما رؤياي تغيير گذشته را دارم. اين منطق من است و منطق فهرسم.