فصلي در دوزخ در واقع اعتراف‌نامه‌و وصيت‌نامه‌اي است که شاعر نابغه و نوجواني آن را در قالب شعر منثوري نوشته است. اثري که مقدر بود دنياي شعر و روايت بعد از خود را متحول کند. رمبو بعد از نوشتن فصلي در دوزخ، ديگر به‌کلي از دنياي شعر و شاعري بيرون رفت. حتي خانواده‌اش را هم گذاشت و رفت. بعدا که يکي از دوستانش از او مي‌پرسد چرا ناگهان همه‌چيز را ترک کردي، در جوابش مي‌گويد: براي اينکه همه‌چيز بيهوده است.