رمان انگليسي در نيمه اول قرن هجدهم با آثار نويسندگاني چون دانيل دفو، ساموئل ريچاردسون و هنري فيلدينگ خلق مي‌شود، ولي رمان انگليسي، به نقل از دائرة‌المعارف بريتانيکا، روح مدرن خود را مديون جين آستين است که در شش رمان اصلي خود به شيوه‌اي واقع‌گرايانه به زندگي مردم طبقه متوسط در پايان قرن هجدهم مي‌پردازد و نشان مي‌دهد که ماجراهاي خانوادگي مي‌تواند دستمايه ادبيات بشود. اين رمان‌ها که مضمون اصلي‌شان وابستگي زنان به ازدواج به قصد دستيابي به استقلال مالي و جايگاه اجتماعي مطلوب است، با شيوه واقع‌گرايانه، نقد اجتماعي و آيروني‌هاي گزنده خود تلويحاً به نقد رمان‌هاي احساسي رايج در نيمه دوم قرن هجدهم مي‌پردازد و راه را براي رئاليسم ادبي در قرن نوزدهم باز مي‌کند.