اشتفان انگل در انتخاب عنوان كتاب از يك اسطوره آلماني بهره مي‌جويد: در «غروب خدايان»، پايان جهان دربرگيرنده خدايان خسته عهد عتيق است و از خاكستر حريق جهان، يك جهان ستودني صلح‌آميز و آكنده از زندگي لذت‌بخش گسترده مي‌شود. وجه شبه با اسطوره مزبور، سقوط قشر حاكم كنوني جامعه جهاني و تمهيد يك آينده نوين ارزشمند براي زيستن است! كتاب، اين منظر را از قلمرو اسطوره جدا كرده و آن را بر يك مبناي علمي استوار از نو بنا مي‌نهد و به تمام آن‌ها كه غروب خدايان سلطه جهاني سرمايه مالي برايشان نه به معناي پايان تاريخ بلكه نقطه آغاز يك عصر تازه از تكامل اجتماعي انسان است، چشم‌اندازي نو مي‌بخشد: چشم‌اندازي بدون گرسنگي، استثمار و جنگ.