مي‌خواهم اعتراف كنم، من امروز يك نفر را كشتم. بايد اعتراف كنم كه اصلا حس خوبي نداره وفتي مي‌بيني كه يه انسان زير پاهات افتاده و داره جون مي‌ده. بوي خون مشام آدمو پر مي‌كنه و ديدن قيافه نفرت‌انگيزش كه غرق خون شده، در اون لحظه، فقط حس نفرتت رو بيشتر مي‌كنه نه ترحمت رو. به نظرت اوني كه حالا در حال جون دادنه، اون.... چه حسي ممكنه داشته باشه؟ وقتي تو اعماق وجودش مي‌فهمه كه الان داره به سزاي كارهاي زشتش مي‌رسه؟ از جون دادنش لذت مي‌بره و به فكرش مي‌رسه كه داره تقاص كارهاشو پس مي‌ده؟