«آيا عشق فرآيندي شيميايي است يا اعجازي روحاني؟ و آيا راهي خطاناپذير براي شعله‌ور كردن اشتياق وجود دارد؟ چيزي شبيه اكسيري كه زماني تريستان و ايزو را يگانه كرده بود و يا آنكه ما در دوست داشتن كاملا آزاديم؟» آدام و لوييز، عاشقاني قديمي، پس از زندگي مشترك و روياگونه، حال با فرسنگ‌ها فاصله از يكديگر ـ مرد در پاريس و زن در مونترال ـ زندگي مي‌كنند. آنان با نامه از زخم‌هاي گذشته ياد مي‌كنند و به ماجراهاي تازه‌اي، كه زندگي برايشان قلم زده است، اقرار مي‌كنند، براي برانگيختن عشق رجز مي‌خوانند، اما پرسش اين است كه آيا در اين فراز و فرود حقه‌اي نهفته است؟ در اين كتاب، اشميت، مشاهده‌گر شايسته هوا و هوس‌هاي دل، به كاوش در راز جذبه‌ها و احساسات مي‌پردازد.