سرزميني بود، شاد و خرم، با دشت‌هاي سبز، چشمه‌هايي پر آب، درخت‌هايي تناور و مردمي خوب و شجاع. آن سرزمين، همسايه ايران بود. در آن سرزمين، شاهي به نام مرداس حكومت مي‌كرد، با مردم كشورش خوب و مهربان بود. او حتي پرنده‌ها و چرند‌ها را دوست داشت. مرداس هزار اسب، هزار شتر و هزار گوسفند داشت.