داستاني عاشقانه، جست‌وجويي خستگي‌ناپذير، قصيده‌اي براي کتاب‌ها و کتابخانه‌ها. هاروکي موراکامي ادبيات داستاني قرن بيست و يکم را ابداع کرد. نيويورک تايمز: شهر و ديوارهاي نامطمئنش با داستان زوجي جوان و بي‌نام آغاز مي‌شود، پسر و دختري نوجوان که عاشق يکديگرند. روزي دختر ناپديد مي‌شود و غياب او ذهن پسر را تسخير مي‌کند. بدين گونه جست و جويي براي اين عشق گمشده آغاز مي‌شود که مرد را تا ميانسالي و به سفري ميان دنياي واقعي و دنيايي ديگر مي‌برد، به شهري مرموز، شايد خيالي، محصور با ديوارهايي که تک شاخ ها در آن پرسه مي‌زنند، جايي که نگهبان دروازه تعيين مي‌کند چه کسي مي‌تواند وارد شود و چه کسي بايد بيرون بماند، جايي که سايه‌ها از وجود اصلي‌شان جدا مي‌شوند. مرد با پيروي از رؤياها و پيش آگاهي‌هاي خود زندگي‌اش در توکيو را پشت سر مي‌گذارد و به شهري کوچک و کوهستاني مي رود. در آن جا مسئوليت کتابخانه را بر عهده مي‌گيرد، صرفاً براي اين که از وضعيت اسرار آميز شخصي آگاه شود که پيش از او اين شغل را داشته است. با گذر فصل‌ها و افزايش ترديد مرد درباره‌ي مرزهاي نفوذپذير ميان دو دنيا با پسري جوان و عجيب آشنا مي‌شود که به او کمک ميکند تا ببيند در تمام اين مدت چه چيزي را ناديده گرفته است.حقيقت را نمي‌شود در حالت سکون يافت؛ تغيير و حرکت مداوم لازم است. مگر همين، جوهره‌ي ناب تمام داستان‌هاي عالم نيست؟