شماره صفر چونان راهنمايي عالي براي روزنامه‌نگاري زرد از كار در مي‌آيد، به طوري كه مخاطب در حين خواندن آن در مورد ساختگي يا واقعي‌ بودن‌اش به ترديد مي‌افتد. رمان داستاني را روايت مي‌كند كه در سال 1992 اتفاق مي‌افتد، هيئت تحريريه‌اي سرهم‌بندي شده به تصوير كشيده مي‌شود كه مشغول آماده‌سازي روزنامه‌اي است كه هدف‌اش، بيش‌تر از آن كه اطلاع‌رساني باشد، باج‌گيري، لجن‌پراكني و خوش خدمتي به ناشر خود است. يكي از افراد عضو هيئت تحريريه، روزنامه‌نگاري پارانويايي است كه در كوچه خيابان‌هاي ميلاني شبح‌زده گشت مي‌زند. او داستاني مربوط به پنجاه سال پيش را بر اساس طرحي پيرامون جنازه پوسيده يك موسوليني دروغين بازسازي مي‌كند؛ داستاني پيرامون سازمان گلاديو، لژ فراماسونري p2، ترور پاپ لوچاني، كودتاي جوني‌يو والريو بور گزه، سازمان سيا و بريگادهاي سرخ كه آلت دست سازمان‌هاي امنيتي مخفي قرار مي‌گيرند.