شيوه‌ي زندگي امروزي غرب به معني عظيم دچار شده است. ما طي سي‌سال اخير بيشتر به دنبال منافع شخصي بوده‌ايم و اين سودجويي چيزي اط حال و هواي اهداف جمعي ما بر جاي نگذاشته است. اكنون ديگر انديشه زندگي مشترك و مقاصد و اهداف جمعي را از ياد برده‌ايم. حالا نه‌تنها در دوران پسا ايدئولوژي به سر مي‌بريم، بلكه از اخلاق هم عبور كرده‌ايم. ديگر كاري به آن مسئله قديمي نداريم كه از دوران يونان باستان به تعريف سياست مي‌انجاميد: اين‌كه يك سياست به مصلحت هست؟ منصفانه است؟ عادلانه است؟ به ايجاد جامعه‌اي بهتر و جهاني بهتر كمك مي‌كند يا نه؟ ديگر اطميناني به آن اجتماع همگاني كه به زندگي در اروپا و امريكاي پس از جنگ تعين مي‌بخشيد، نيست: تضمين امنيت، ثبات و عدالت. توني جات در اين كتاب كم حجم پرده از اين موضوع برمي‌دارد كه چطور غرب سر از كلاف سردرگم حال درآورده است. او ترديدهاي عظيم ما را به تصوير مي‌كشد. او نشان مي‌دهد ه چطور هنوز هم مي‌توانيم راهي براي فرار از اين آشفتگي بيابيم. اگر قرار است اطمينان جايگزين ترس شود بايد تفسيري ديگر ارائه كنيم، چه درباره‌ي دولت و چه درباره‌ي جامعه: تفسيري كه از اعتبار اخلاقي و سياسي برخوردار باشد. هدف كتاب حاضر ارائه‌ي اين تفسير است.