داستان نویسی زنان در افغانستان با ماگه رحمانی (متولد 1303ش.) و انتشار اولین داستان کوتاه زنان در سال 1327ش. آغاز شد و ظهور نویسندگانی چون سپوژمی زریاب (متولد 1329ش.)، مریم محبوب (متولد 1334ش.) و پروین پژواک (متولد 1345ش.) فصل تازه ای در ادبیات داستانی زنان افغانستان گشود.پس از وقفه ای در ده? هشتاد، داستان نویسی زنان در افغانستان جان تازه ای گرفت و موجی از نویسندگان به وضعیت زنان و مسائل جاری درونی کشور مانند جنگ، خشونت های خانوادگی، زن آزاری، ازدواج های اجباری، خودسوزی و… پرداختند.
