شاهنامه نويسي به عنوان نخستين شکل تاريخ نگاري منظوم در دربار عثماني از اواسط قرن نهم هجري گسترش يافت و شاهنامه هاي تاريخي بسياري به زبان فارسي به تقليد از شاهنامه فردوسي در وصف لشکرکشي هاي شاهان عثماني سروده شد. منظومه حماسي تاريخ سلطان سليمان يکي از آثار مهم سيد لقمان اورموي سومين شهنامه چي دربار عثماني است که سرايش آن در سال ??? .ق. در دربار مراد سوم به پايان رسيد. در اين اثر رويدادهاي هفت سال پاياني زندگي سلطان سليمان قانوني و لشکرکشي هاي او به اتريش و مجارستان روايت شده است. تاريخ سلطان سليمان از نظر ادبي در خور توجه و ارزشمند است و تأثير ادب فارسي و شاهنامه فردوسي در آن مشهود است. شاهنامه هايي که در دربار عثماني به فارسي سروده شده است. بخش مهمي از ادبيات ناشناخته ايراني - عثماني را در بر مي گيرد و از جايگاه ممتاز و ويژه اي برخوردار است. با تصحيح انتقادي اين گونه آثار به ويژه منظومه ارزشمند تاريخ سلطان سليمان و بررسي ويژگي هاي ادبي زباني و تاريخي آن، زمينه مناسب براي شناخت بهتر جايگاه ادبيات فارسي در آسياي صغير و ترسيم هرچه بهتر چگونگي استمرار هويت ايراني در خارج از قلمرو ايران زمين فراهم و ميزان انتقال سنت هاي ادبي فرهنگ و هويت ايراني به قلمرو عثماني بيشتر آشکار مي شود. به ويژه که اين تاريخ ها همزمان با حکومت سلسله صفوي بر ايران يکي از برجسته ترين دوره هاي بازنمايي هويت ايراني - تأليف شده است.