با وجود ترس از همه‌گيري تنهايي در قرن بيست‌ويکم، به‌ندرت نگاهي دقيق به تاريخچه اين احساس داشته‌ايم. "سرگذشت تنهايي" روايتي است تازه از تنهايي به‌عنوان تجربه و بياني احساسي و البته بدن‌مند. في باوند آلبرتي، تاريخ‌دان احساسات، در اين کتاب به سراغ نامه‌ها، يادداشت‌هاي روزانه، رساله‌هاي فلسفي، آثار ادبي، مباحثات سياسي و پژوهش‌هاي پزشکي از قرن هجدهم تا به امروز مي‌رود و نشان مي‌دهد که تنهايي پديده‌اي عام و غيرتاريخي نيست.