کتاب «زندگينامه ي برتراند راسل به قلم خودش» در سال 1967، درست سه سال قبل از مرگ راسل منتشر شد. اين فيلسوف، رياضي دان و معلم اخلاق و فلسفه و سياست، از چنان نبوغي در سخنوري و نوشتن برخوردار بود که خواندن نوشته هايش نيز به مانند گوش دادن به سخنراني هايش شور زيستن و انديشيدن را در هر آدمي زنده مي کرد. او که خود در مقدمه ي همين کتاب از شوق شوريدگي عشق، شوق راه جويي به دانش، و شوق از ميان برداشتن رنج هاي آدميان به عنوان دلايل اساسي ميل بي پايانش به زيست و زندگي در جهان نام مي برد، نمونه ي متعالي انساني ست که لحظه به لحظه ي زندگي اش را وقف دانايي کرده است. «زندگينامه ي برتراند راسل به قلم خودش» از کودکي تا آخرين سال هاي حيات راسل را دربرمي گيرد. سال هاي دانش آموزي و دانشجويي، جنگ هاي جهاني اول و دوم، سال هاي حضورش در دانشگاه کمبريج، مهاجرت از انگلستان، سفر به چين و روسيه، بازگشت به انگلستان و هردو ازدواجش، با زبان و روايت زيبا و خواندني اين فيلسوف بزرگ قرن بيستم، در کتاب گرد آمده است. برتراند راسل که به دليل عشق به ميهنش انگلستان و جايگاه رفيعش در سپهر انديشه ي زبان انگليسي به «لرد راسل» شهره بود، با نوشتن زندگينامه ي شورانگيزش، سندي ارزشمند از زندگي در قرن بيستم براي همه ي مردم جهان برجاي نهاده است.