داستان نمايش، روايت زن و شوهري است (داوود و دنيا) كه طبق آيين مشخصي كه براي خود قرار داده اند هر سال مسيري را كه براي اولين بار در ماه عسل خود از تهران تا شمال رفته اند، دوباره طي مي كنند و در تمامي مكان هايي كه در آن روز توقف داشته اند، غذا خورده يا استراحت كرده اند دوباره از نو توقف مي كنند و روز اول زندگي مشترك را از نو با جزئياتش تكرار مي كنند. اين بار آنها با قصد متفاوتي اين سفر را آغاز مي كنند و آن هم اين است كه از مادر زن عقدنامه و مدارك ازدواجشان را بگيرند تا بتوانند پس از بازگشت به تهران از يكديگر جدا شوند.