آلتوسر در کتاب «دفاع از مارکس» مي‌کوشد به مارکسيسم اعتباري علمي ببخشد. کار او نه کشف مارکس جديد بلکه خوانشي جديد از آثار اوست. آلتوسر با تعيين زمان و محل گسست معرفت‌شناختي مارکس که شکافي ميان آثار ايدئولوژيک دوره جواني و آثار علمي دوره بلوغ اوست، جوهر پراتيک علمي مارکسيسم و عيار نظري آن را بازمي‌شناسد. او انگاره «وارونگي» ديالکتيک هگل را در نظريه مارکسيستي روايتي جعلي مي‌پندارد، تضاد تحت تعيين چندوجهي را با ايده تضاد بسيط در تقابل قرار مي‌دهد و نقش نيروي محرک تضاد را در توسعه فرآيندهاي تاريخي بررسي مي‌کند.