در هواي حق و عدالت فراخواني است براي سير و سياحت. نويسنده مي کوشد تا دست خود را بگيرد و آرام آرام از فراز ديوارها و لب بام ها عبور دهد و به هواي آن يک جفت پري -که حق و عدالت نام دارند- چشم در سرداق جلال فلسفه و حقوق بدوزد. اين فراخوان نه براي مبتديان است که هنوز آمادگي همراهي در چنين سفر را ندارند، و نه براي منتهيان است که خود هفت شهر عشق را گشته اند. فراخوان روي با جوانان فرهيخته و دانش پژوهي است که بلوغ معنوي خويش را با عشق حق و عدالت آغاز کرده اند و با ايمان قويم به حقانيت راه خود چشم اميد در آفاق آينده دوخته اند.