والتر بنيامين غالبا متفکري مرموز با آرايي نبوغ‌آميز در مورد ادبيات، به‌ويژه جريان‌هاي حاشيه‌اي و فراموش‌شده‌ي ادبي، معرفي شده است. تفاسير گوناگوني که از ايده‌هاي او صورت گرفته، همراه با تاثير مقطعي چهره‌‌هاي برجسته‌اي همچون گرشوم شولم و تئودور آدورنو و برتولت برشت و همچنين خصلت قطعه‌وار و ناتمام آثار او، مجموعا به اين تصوير دامن زده که تفکر بنيامين فاقد انسجام و پيوستگي دروني است. در کتاب حاضر کوشيده‌ايم تا دو مضمون اصلي تفکر بنيامين، يعني فلسفه‌ي زبان و فلسفه‌ي تاريخ و حضور اين دو مضمون در آثار اوليه و فرجامين او را برجسته سازيم.