وسعت نفوذ اندیشه هگل در سالها چنان است که در مدرسهی عالی نرمال موضوع بیشتر رسالههای شاگردان مربوط به این فیلسوف است. مثلا لویی آلتوسر، ژاک مارتن و میشل فوکو، هر سه، رساله دیپلم مطالعات عالی (D.E.S) خود را دربارهی هگل نوشتند. خود فوکو میگوید که در آن زمان به مرلو پونتی بیش از سالتر توجه داشت و گویا برای مقابله با پدیدار شناسی و هگل به خواندن مارکس، نیچه و باتای پرداخت! تا اوایل دههی پنجاه فوکو اساسا به مطالعه آثار سه فیلسوف نامدار(هگل، هایدگر و هوسرل) مشغول است و با یادگرفتن زبان آلمانی یادداشتهای زیادی دربارهی هایدگر تحریر میکند.
