تامس ولف را نويسنده اي در طراز فاكنر و همينگوي و اسكات فيتس جرالد دانسته‌اند، گرچه از آنها قدري جوان‌تر بود و در جواني هم درگذشت. فاكنر او را با استعدادترين نويسنده‌ي نسل ما خوانده بود. تنها دو رمان بلند ولف، در كنار مجموعه‌ي متنوع و مفصلي از داستان‌ها و رمان‌هاي كوتاه، در زمان حيات او منتشر شد و دو رمان بلند و يك مجموعه‌ي ديگر از داستان‌هاي كوتاه او نيز بعد از مرگ نويسنده با استفاده از دست‌نوشته‌هايش به چاپ رسيد.